Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Γιατί η Νορβηγία δεν είναι εργοστάσιο παραγωγής “χρέους”;

Μιας και μας απαγόρευσαν αναρτήσεις από το “Sibilla”οι αμερικανοσιωνιστές... Περιστασιακή ανάρτηση από το απαγορευμένο στο “δημοκρατικό” facebook, το ιστολογοφόρο “Sibilla"

Από το "press-gr"

Γράφει ο Νίκος Κλειτσίκας
http://www.nikosklitsikas.gr/

Η Ελλάδα, όπως και σχεδόν όλες οι χώρες της Νότιας Ευρώπης κι όχι μόνον, είναι ένα εργοστάσιο παραγωγής χρέους, σε πλήρη αντίθεση με την Νορβηγία.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
1. Η Νορβηγία δεν αποδέχτηκε να συμμετέχει στη λεγόμενη Νομισματική Ένωση. Έχει εθνικό νόμισμα την “krone ” (νορβηγική κορόνα) και εκτυπώνεται από την ΚΡΑΤΙΚΗ (χωρίς καμία ιδιωτική συμμετοχή) Κεντρική Τράπεζα της Νορβηγίας…
2. Η Νορβηγία δεν έχει ιδιωτικοποιήσει καμία κρατική Τράπεζα της χώρας (DnB NOR)…
3. Δεν έχει ιδιωτικοποιήσει ΚΑΜΙΑ από τις εταιρίες του ενεργειακού τομέα (Statoil, κρατική πετρελαιοειδών), (Statkraft, κρατική υδροηλεκτρική), (Norsk Hydro, αλουμινίου) και την κρατική εταιρία τηλεπικοινωνιών Telenor. Φυσικά κανείς δεν τολμάει καν ν’ αναφερθεί σε ιδιωτικοποίηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς…
4. Το 30% των εισηγμένων εταιριών στο Χρηματιστήριο του Όσλο είναι ΚΡΑΤΙΚΕΣ…
5. Τα Κρατικά Ομόλογα  αποδίδουν καθαρό κι εγγυημένο επιτόκιο 6,75% στους αποταμιευτές…
6. Αν και είναι η χώρα με την μεγαλύτερη παραγωγή πετρελαίου στην Ευρώπη, δεν συμμετέχει στον ΟΠΕΚ…
7. Η Δημόσια Παιδεία αποτελεί επένδυση. Οι δημόσιες δαπάνες για την Παιδεία φθάνουν το 6,6%, όταν ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 4,9%. 15.000 Νορβηγοί φοιτητές χρηματοδοτούνται από Κρατικό Ταμείο Σπουδών για σπουδές στο εξωτερικό και 7.000 φοιτητές για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικίο. Και όλα αυτά χωρίς να περιλαμβάνονται οι δημόσιες επενδύσεις για την Έρευνα, την Ανάπτυξη των σπουδών και παρεμφερείς δραστηριότητες…
8. Tο Εθνικό Σύστημα ΔΩΡΕΑΝ Δημόσιας Υγείας με το δίκτυο Νοσοκομείων και Κοινωνικές Υπηρεσίες αποτελεί κι αυτό επένδυση. Οι δημόσιες επενδύσεις στην Υγεία (νέα νοσοκομεία, προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών) κατατάσσουν τη Νορβηγία στην πρώτη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης…
9. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι το 29,3% του πληθυσμού! (ο πληθυσμός της Νορβηγίας είναι περίπου 6 εκατομμύρια κάτοικοι) και οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων ξεκινούν από 3.000 και φθάνουν τις 5.000 ευρώ. 
Όπως είναι κατανοητό και πασιφανές, στη Νορβηγία κανένα πολιτικό κόμμα, κίνημα, φορέας δεν ονειρεύεται, δεν κάνει καμία αναφορά, σε ζητήματα όπως του να ιδιωτικοποιηθούν οι κρατικές ή δημοτικές εταιρίες ύδρευσης, η συλλογή και επεξεργασία των απορριμμάτων (πρόκειται για καθαρά ΚΡΑΤΙΚΕΣ επιχειρήσεις). Σε αντίθεση, στην πατρίδα μας και τις χώρες που είναι “φορτωμένες” με το περιβόητο “δημόσιο χρέος”, το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της Νορβηγίας είχε μια αύξηση της τάξης του 16,5%, σε αντίθεση με τις χώρες που ιδιωτικοποιούν τα πάντα.
Εμείς με τις ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, που οικοδομήθηκε με τον ιδρώτα των παππούδων, των γονιών μας, όλων των Ελλήνων πολιτών, με «συγχωνεύσεις» Σχολείων, κλείσιμο Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας, με ιδιωτικοποιήσεις Σιδηροδρόμων, Τραπεζών, του νερού κ.ο.κ. τι αναμένουμε;
Και… στη Νορβηγία δεν έχουν την εξουσία τα Σοβιέτ!

2 σχόλια:

Νίκος Τσαουσάκης είπε...

Δεν έχω ζήσει στη Νορβηγία ώστε να είμαι σε θέση να επιβεβαιώσω τις πληροφορίες του κ. Κλειτσίκα, όμως έχω γνωρίσει νεαρό Νορβηγό (30 – 35 ετών), ο οποίος ζούσε επί δυο χρόνια τουλάχιστον στην Ελλάδα λόγω δεσμού (άνευ γάμου) με Ελληνίδα και ζούσε με ένα πολύ καλό επίδομα που έπαιρνε από το κράτος της Νορβηγίας, με κάποια αιτιολόγηση που πλέον δεν θυμάμαι (δεν είχε κάποια αναπηρία ή ανικανότητα, επρόκειτο για διευκόλυνση που του είχε παρασχεθεί, νομίζω μέχρι να τακτοποιηθεί εργασιακά στην Ελλάδα – τελικά επέστρεψε στη Νορβηγία).
Στον καθένα γεννιέται εύλογα το ερώτημα «Πώς εκείνοι τα καταφέρνουν». Για μένα υπάρχει απάντηση, πέρα από τις «τεχνοκρατικού» χαρακτήρα απαντήσεις, σαν αυτές που προκύπτουν μέσα από τις περιγραφές του κ. Κλειτσίκα. Τα καταφέρνουν επειδή είναι Άνθρωποι. Επειδή αγαπούν και σέβονται τους συνανθρώπους και συμπολίτες τους, την χώρα τους, τα δημόσια αγαθά τους, τη Φύση και τη Ζωή. Τα αισθήματα αυτά και η πίστη σ’ αυτές τις αξίες διαμορφώνουν το προσωπικό φρόνημα έξι εκατομμυρίων ανθρώπων, που απέχουν έτη φωτός από την ιδιότητα του Νεοέλληνα.
Νίκος Τσαουσάκης
nikos.tsaoussakis@gmail.com

Ανώνυμος είπε...

Έτσι ακριβώς είναι, μπράβο!!
Και ας σημειωθεί το ότι η Νορβηγία απέφυγε τη σειρήνα της “Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης”, αυτήν που έχει αποδειχτεί Ευρω-Μήδεια.. Αντί για ΕΟΚ και Ευρωπαϊκή [Στ]ένωση, Νορβηγία, Ισλανδία, Ελβετία, και Λίχτενσταϊν αρκέστηκαν στην χαλαρή εμπορική συμμαχία της EFTA… http://efta.int/
Η πορεία για την ευρωπαϊκή ανθένωση της παρούσης, ξεκίνησε στις αρχές του 1973. Τότε ξεγελάστηκε η Δανία και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας, ώστε ν’αποστατήσουν από την EFTA, την Ευρωπαϊκή Ένωση Ελευθέρου Εμπορίου, μιαν τσίφτικη ομοσπονδία κυρίαρχων κρατών της Γηραιάς Ηπείρου, ιδρυθείσα το 1960, με έμφαση στον συντονισμό δυνάμεων για την αποδοτικότερη αποκόμιση κερδών από το Διεθνές Εμπόριο! Μέλη της λέσχης EFTA [για λεφτά], ήταν τότε η Ελβετία (όπου και η έδρα της Ένωσης, Γενεύη), η Αυστρία, η Πορτογαλία, η Σουηδία, η Νορβηγία, η Ισλανδία, η Σουηδία, και με τη Φιλανδία συνεργαζόμενη. Τον Ιανουάριο του 1973, οι αποστάτες της EFTA, Βρετανία και Δανία προσχωρούν στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ η πλανεύτρα, τότε απλά η συνέχεια της χαμηλοβλεπούσας Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακος και Χάλυβος, με μέλη τη Δυτική Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και τις χώρες ΜπεΝεΛουξ), προσδίδοντας στην Κοινότητα κύρος που δεν της άξιζε! Εκμεταλλευόμενη αυτήν της την αύρα, η ευρωπαγίδα ΕΟΚ σαγήνευσε στη συνέχεια την Ελλάδα (1979), και τις Ισπανία & Πορτογαλία (1986).
https://sites.google.com/site/evdaemonia/home/public-debt